در آهنگ او به نام “خانه گل”، شعر این است: “خانه من از گل ها. بادهای گرم زمین را فرش می کنند. هر زمان که رگبارهای بهاری باشد. در رنگین کمان را باز می کنم.»
تونی بنت
این نقاشی الینگتون را با یک دسته گل رز صورتی در پس زمینه به تصویر می کشد. بنت این موتیف را برای جشن گرفتن عادت الینگتون برای ارسال دوجین گل رز صورتی به خواننده هر زمان که الینگتون آهنگ جدیدی می ساخت، انتخاب کرد.
بنت که در سن 96 سالگی درگذشت، یک چهره افسانه ای در موسیقی جاز، استانداردهای پاپ، آهنگ های نمایش و موسیقی بیگ گروه بود.
بنت همیشه می گفت که گل ها به او الهام می دهند. او نه تنها عاشق نقاشی رزهای صورتی بود، بلکه تمام گل ها را نیز دوست داشت. همانطور که او یک بار گفت، “من می توانم برای همیشه در باغ خود قدم بزنم.”
گا،ی پرتره ملی، اسمیتسونیان
اما او همچنین عاشق آواز خواندن در مورد گل رز از جمله “روزهای شراب و گل سرخ” و “La Vie en Rose” بود.
در واقع، او پرتره ای از دوک الینگتون کشید که به گا،ی ملی در اسمیتسونیان در واشنگتن دی سی اهدا کرد.
RIP تونی بنت که عاشق آواز خواندن، نقاشی و رزهای صورتی است.