پروانه های سلطنتی اکنون در معرض خطر هستند! چه می توانیم انجام دهیم

و در اینجا دلیل دیگری برای تغذیه پروانه ها وجود دارد. لکه‌های طلایی که ما در پروانه‌های کریزالیز Monarch Butterfly دوست داریم و شگفت زده می‌شویم به دلیل رنگدانه‌های کاروتنوئیدی است که از – حدس زدید – رژیم غذایی علف‌های هرز آن‌ها به دست می‌آید.

اعتبار ع،: Pixabay

به دلیل مسائل آب و هوایی، پروانه سلطنتی آمریکای شمالی، که زیبایی ظریف و مهاجرت خارق‌العاده‌اش آن را به یکی از محبوب‌ترین ،ات این قاره تبدیل کرده است، توسط اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت به ،وان در معرض خطر طبقه‌بندی شده است.

پروانه ها همچنین به شهد نیاز دارند، بنابراین گل هایی مانند کیهان، زینیا، گلدن میله، لانتانا و اکیناسه نیز دسرهای فوق العاده ای برای وعده غذایی اصلی هستند. همچنین طرفدار، برای بوته پروانه ای وجود دارد – اگرچه برخی با نگر، از اینکه آنها مهاجم هستند یا گرده افشان ها را از برنامه های بومی منحرف می کنند، موافق نیستند.

یک واقعیت جالب دیگر؟ یک پروانه به طور متوسط ​​20 بار در ث،ه بال های خود را تکان می دهد. پروانه سلطنتی 5 تا 12 بار در ث،ه بال های خود را تکان می دهد. همچنین این ،ه ایالتی در ایالات متحده برای تگزاس، مینه سوتا، آیداهو، ایلینوی و آلاباما است.

نوشته جیل بروک

اما دوستداران گل، ما می تو،م با کاشت غذای مورد علاقه ،ه نارنجی و سیاه در باغچه هایمان بخشی از راه حل باشیم و به مشکل اضافه نکنیم.

جیل بروک خبرنگار سابق CNN، ستون نویس پست و سردبیر مجله Avenue and Travel Savvy است. او نویسنده و مدیر تحریریه FPD است، ویراستار گل برای مجله Aspire Design و Home و همکار مجله Florists Review.

منبع: https://flowerpowerdaily.com/monarch-،erflies-now-endangered-what-we-can-do/

مانند مایا آنجلو یک بار گفت: “ما از زیبایی پروانه لذت می بریم، اما به ندرت اعتراف می کنیم که پروانه چه تغییراتی را برای رسیدن به آن زیبایی پشت سر گذاشته است.”

مهاجرت پادشاهان آمریکای شمالی به دلایل خوبی یکی از شگفتی های جهان طبیعی محسوب می شود. مهاجرت سالانه آنها از شمال شرق ایالات متحده و کانادا شروع می شود و در ج، غربی مکزیک به پایان می رسد. مهاجرت در چهار نسل از پروانه ها انجام می شود. علاوه بر این، این ،ات ریز شایان ستایش هزاران مایل به سمت شمال در طول چند نسل پرواز می کنند و تنها در یک نسل برمی گردند، با تک پروانه هایی که شاید بیش از 3000 مایل پرواز می کنند.

کتی لودناو که خود را یک جنگجوی گیاهی بومی می‌نامد، و همچنین کارشناسان دیگر، از مردم می‌خواهد تا علف‌های گیاهی را بکارند که بومی منطقه شماست. در واقع این تنها گیاهی است که کاترپیلارهای سلطنتی می توانند بخورند.